Zasłabłam :(

Pewnie wczoraj rano na wadze zobaczyłabym 45 kg, ale jakimś trafem nie weszłam na wagę.

Czułam się jakoś dziwnie, zjadłam rano pół grachamki, a dzień wcześniej praktycznie  nic. 

Doigrałam się. Już ubierając się w przedpokoju było mi niedobrze i słabo. Zeszłam na dół na świeże powietrze, trochę lepiej. Pojechałam z mamą do miasta.

 

I się zaczęło. Myślałam że umrę , już się nie ukrywałam krzyczałam wręcz; " Mamo pomóż mi, zaraz umrę''

Na szczęście byłyśmy niedaleko samochodu, przechodząc przez jezdnie już nic nie widziałam. Nie wiem jak weszłam do samochodu, myślałam że skończe tam na ziemi, cała urzygana. Było mi tak potwornie niedobrze, nie mogłam iść, cała się trzęsłam, czułam że pot spływa mi po plecach. Prawie leżałam na ziemi , szukałam miejsca do zwymiotowania już nic mnie nie obchodziło, co ludzie powiedzą itd.

Zawiozła mnie do domu. Ta jej panika w oczach. Dała mi tic taca zrobiło się ciut lepiej. W domu już mi się polepszyło. Pewnie się m.in też odwodniłam bo rano nawet niczego się nie napiłam. Sama się strasznie wystraszyłam , myślałam że już nie wrócę do domu. To było coś potwornego...

 Po tym wszystkim skłamałam ; '' zbliża mi się okres i dlatego się źle czuje + chyba łapie mnie jakieś grypsko''

- uwierzyła i dzięki Bogu.

Jadłam wczoraj dużo. Dzisiaj rano kawałek makowca. Od jutra 2 styczeń 2015  - zacznę dietę od nowa. Tyle że będę jadła obiad ( w małych ilościach, ale coś zjem )  i piła rano herbatę, bo bez picia też daleko nie ujadę. Czasem po prostu zapominam i nie chce mi się pić najzwyczajniej w świecie , tak już mam. 

Bilansów nie daje. Od jutro zaczynam nowy start.